eleştirmekle çarpılacağımı düşünmediğim üslup. mantıksal açıdan varsa bir sonsuz, sonsuzu bölmek için önce ayırmak gerekir. ardından ayrılanın asimetrik olması yani sonsuzdan farklı görünmesi gerekir. ben sonsuz olsaydım, kendimi görmek için sonsuz bir ayna yapardım. neyse konu bu değil zaten. ayırmak için bıçak kullanırsan, ayırmaya cehennem, birlikteliğe cennet dersen, cehennemde bıçak olmalıdır. cennette ise bıçağın işi yoktur. ayırmak lanetse bıçak şeytandır. cenneti yani diyelim ki birliği anlamanın ve cennetteyim diyebilmenin yolu ayıranla ayrılmaktan yani cehennemden geçmelidir. belki de bu yüzden her akıllı varlık önce bir ayrılacaktır. neyse konu bu da değil zaten. oku kelimesi çok ilginç bir kelime. neyi okuyacağım? kelimeyi. kelime ne? bir defter, bir kalem, bir mürekkep ve bir yazan gerektiren şey. ama okumak? okumak için yazılı bir kelime varsa göz yeter sanırım. sonsuz kelimeler dizisi hayat. bazen biri yanar, bazen diğeri. heyy okçu, şu kelimeler farklı zamanlarda yandığında değişen kitaplardan yapar mıyız birtane birlikte?